zondag 31 oktober 2010

Bruno



Ik had er al goede berichten over gehoord: de mayonaise van Bruno Fischer. In Duitsland verkrijgbaar. Daar heb je in Alkmaar niet zoveel aan. Ik mis mayo. Heel erg. Zo erg, dat ik het plan had opgevat om in de kerstvakantie naar Duitsland te gaan om daar te winkelen. Iedereen winkelt in Duitsland. Alle glutenvrijen in elk geval.
Maar toen.... was ik in De Mare, het vernieuwde winkelcentrum in onze mooie stad, bij de Estafette. Een kleine schattige bio winkel. En daar stond ie gewoon in het schap. Bruno. 2 euro per pot. Ik heb hem natuurlijk meteen gekocht. En drie dagen niet open durven maken. Stel je voor dat het niet lekker is. Maar ik kon er niet omheen.
Vandaag aten we patat. Mét mayonaise, voor het eerst in een half jaar. En het was helemaal prima. Ja, het was van echt te onderscheiden, beetje zuur, beetje minder romig. Maar helemaal prima om te eten als je mayo heel erg mist. En dan is zo'n potje wel heel erg klein. Met vier genietenden is hij al bijna leeg. Nu moet ik snel weer naar de Estafette, bijna een half uur fietsen. Maar dat is toch minder ver dan Duitsland....

Van de website:

ohne Ei, nur 50 % Fett

Eine Mayonnaise, die gleich durch mehrere Vorteile besticht: Sie ist ohne Ei zubereitet, enthält nur 50% Fett und ist – wie alle Bruno Fischer Produkte – in bester Bio-Qualität hergestellt. Fein abgeschmeckt ist sie besonders lecker und würzig und für die verschiedensten Gerichte optimal geeignet – vom köstlichen Salat-Dressing über herzhafte Brotaufstriche bis hin zur Verfeinerung oder Dekoration kalter Buffets.

donderdag 28 oktober 2010

Pure Food & Wine



We logeerden in NY bij de liefste mensen die je je maar als gastheer kunt wensen. En toen ik vertelde dat ik graag bij Pure Food & Wine wilde eten, en dat het in de buurt was, werd gelijk een reservering gemaakt. Verrassing!
Ik wilde er graag eten omdat het een Raw Food restaurant is. Raw Food heeft mijn interesse, omdat het mega-gezond is. Het is alleen heel veel werk om te maken! Ik heb een aantal kookboeken gekocht het afgelopen jaar, de meeste zijn over raw food.



Dit is het boek van Sarma, de eigenaresse van Pure Food & Wine. Prachtige foto's, mooie recepten, alles duurt een dag of 2 om te maken. En daarom wilde ik graag in haar restaurant eten. Om te proeven hoe dat smaakt. Al die liefde, tijd en aandacht.

Het viel niet tegen! Als hoofdgerecht aten we kaas. Gemaakt van notenmelk. Lekker! Ons hoofdgericht was: 3 mini-pizza's met toppings van tomaten, gemarineerde champignons en rucola.



Elk van die mini pizza's had een bodem van gedroogde noten en granen. Niet verhit boven de 40 graden. Vol gezonde vitamines en mineralen.



Als gezond eten zo makkelijk is, doe je het elke dag. Ik zou best zo'n restaurant in de buurt willen hebben. En een budget om er heel regelmatig te eten :)

Maisbrood


Via Choosing Raw kwam ik op de site van de Post Punk Kitchen, met een recept voor Vegan maisbrood. Klinkt lekker, makkelijk, snel te maken en dus heb ik het vanavond in elkaar gezet, terwijl op het vuur een pannetje suddervlees met pompoen stond te stoven.
Inderdaad snel, makkelijk, lekker! Even mengen, een half uurtje in de oven in een appeltaartvorm en smullen maar.

Het recept:
2 cups maismeel
1 cup rijstmeel
2 teaspoon baking powder
1/3 cup canola oil (ik denk dat olijfolie ook lekker zou zijn)
2 tablespoons maple syrup (ik verving door agave siroop)
2 cups soymilk (ik had rijstemelk)
2 teaspoons apple cider vinegar (balsamico gebruikt)
1/2 teaspoon salt

Directions:

Preheat oven to 175 graden , vet een appeltaartvorm in. Meng de droge ingredienten, en daarna de natte erbij, and mix together using a large wooden spoon or a firm spatula. Pour batter into the prepared baking pan and bake 30-35 minutes, until a toothpick inserted into the center comes out clean. Slice into 8 punten and serve warm or store in an airtight container.




Omdat het recept in cups is beschreven, hoef je nieteens de weegschaal te pakken. Ik heb een aantal dingen vervangen (kun je zo goed zien) maar al met al een lekker recept. Ik at het met Marokkaans rundvlees met pompoen. De broodjes zelf zijn lekker met een scheutje rode loempiasaus erop.

Voor deze stoofpot heb ik eerst suddervlees drie uur opgezet, daarna een halve pompoen in stukjes toegevoegd. Dit is MegaMindy (Daisy:) met haar eigen pompoen. Oma heeft een volkstuin en die heeft haar naam in de pompoen gekrast, lief he?



Lizzy laat zien hoe je een pompoen uit moet hollen. En daarna in stukjes snijden en met schil en al gebruiken...

woensdag 27 oktober 2010

New York


We hebben zo goed gegeten in NY! Wow. We aten bij Pure Food & Wine, Caravan of Dreams, Rockaway Taco, Café Collette, Think! coffee, een Japans boeddistisch restaurant, een Thais restaurant e en op het vliegveld. We aten uit voor lunch én diner, heel bijzonder voor ons. Meestal gaan we eens per maand ergens lunchen, dan kunnen de meiden mee. En dan eten we een broodje bij Bagens&Beans, want die hebben glutenvrije bagels. Of we eten een salade. Maar zulke goede salades en glutenvrije cakes hebben we nog nooit gegeten. Voor het eten moeten we echt een keer terug!
Het is alweer een maand geleden dat we er waren, en het is leuk om de foto's terug te zien. Alle restaurants verdienen hun eigen verhaal. De komende dagen zal ik erover schrijven.

dinsdag 26 oktober 2010

Verjaardagstaarten


Zoals ik gister al schreef, werd onze oudste prinses onlangs 4. Ze had mijn Babycakes boek gelezen en drie verschillende taarten uitgezocht. En omdat ik een softie van een moeder ben, bakte ik, met koorts, verdeeld over twee dagen, drie taarten. Allemaal glutenvrij, want dan kun je als prinses gewoon alle taarten eten.
We hadden een appeltaart, een twee lagen aardbeientaart en cupcakes met roze frosting.
Ik heb nergens foto's van. Waarschijnlijk vanwege de griep.Ik kan me ook niet herinneren dat ik taart heb gegeten. Maar de prinses heeft genoten. Drie taarten was wel een beetje veel. We hadden over. Vast omdat ik geen taart op heb, want ik kan op zo'n dag toch wel alles proberen. Maar goed, volgende keer bak ik gewoon weer drie taarten. Omdat we daar toch wel blij van worden.

De frosting van de babycakes is interessant. Normaal gesproken maak je dat door een bus poedersuiker te mengen met water en kleurstof. In dit boek gebruiken ze zo min mogelijk suiker, dus ik was heel benieuwd. Heel slim: ze gebruiken poedermelk. In dit geval poedersojamelk. Ik kon alleen maar aan babymelk denken. Ik heb daarom bij deze taart voor koffiemelkpoeder gekozen. Ik weet het, ook niet heel verantwoord, maar ik moest het proberen. Het ging niet helemaal volgens plan, maar toch enigszins naar tevredenheid. Ik gebruikte veel meer melk voor het aantal rijstmelk wat ik erbij deed. Komt misschien door de roze kleur, die maakte ik door geblende frambozensap toe te voegen.
Prinses Lillyfee versiering erop, van Oetker, vier kaarsjes erin, en klaar is uw verjaardagstaart.

maandag 25 oktober 2010

Babycakes


Bij die grote boekhandel, Barnes en Nobel, hadden ze een heel schap glutenvrij. Vier hele planken vol met gezonde en minder gezonde glutenvrije kookboeken. Hemels. Met het oog op de aankomende prinsessenverjaardag van mijn oudste dochter (ze werd 4) kocht ik het boek Babycakes. Het ziet er zoooooooo mooi uit. Om te kwijlen.
Glutenvrij, Vegan (dus ook melk- en eivrij), suikervrij, wat wil je nog meer. Op de laatste dag las ik op de achterkant dat NewYork een Babycakes theehuis rijk is. Helaas te laat om daar nog langs te gaan. Volgende keer beter.

zondag 24 oktober 2010

Lucy's


In New York waren we bij een GROTE boekwinkel. Zo eentje met vier verdiepingen en een cafetaria. Dat leek een beetje op de coffeeshop bij de Hema. Het zoeken van boeken eventjes beu, zoveel keus, zoveel moois, tijd voor een bakkie. En dan kijken die taartjes je zo aan. Maar we waren stoer. Wij zijn stoerder dan vallen voor taartjes die niet goed voor ons zijn. Maar daar bij de kassa: de schattigste pakjes met koekjes die ik ooit gezien heb. Glutenvrij, eivrij en melkvrij. Lucy's koekjes, per 4 verpakt zodat je echt lekker koekjes kunt dooreten! Dit willen wij iedere Hema en V&D en Bagels&Beans, nouja elke gezellige koffietent aanraden. Verkoop deze schattig verpakte (veel te zoete :) heerlijke koekjes!

woensdag 6 oktober 2010

Griep!

Tjonge, het zit niet mee in blogland. Eerst ben ik druk met een nieuwe baan, dan ga ik bijna een week weg en vervolgens heb ik griep. Al veel te lang geen berichten. Het enige dat ik nu kan vertellen is dat afgelopen maandag, toen ik echt niet aan eten moest denken, ik mijn buik blij heb gemaakt met een smoothie.
Frambozen, bananen, mango, sinaasappelsap, een halve citroen, vier dadels. Even in de blender en volgooien met vitaminen! Het beste idee van de dag.
Dinsdag kreeg ik al weer trek in iets meer en toen kreeg ik van mijn man een heerlijke cereal: rijstemelk met newyorkse raw buckwheat granola (een soort muesli van boekweit) en een banaan in stukjes en lekker aardbeien erdoor.
Vandaag is het alweer woensdag. Een boterham klinkt nog steeds niet lekker. Maar ik ga het zo toch echt proberen. Met amandelpasta en misschien nog hagelslag.

vrijdag 1 oktober 2010

Wow! New York was intens! Ik ben dinsdagmiddag terug gekomen, en nu denk ik nog steeds in het engels. Alicia Keys is constant op de radio in mijn hoofd. Vrij irritant, want ze zingt steeds het refrein J NY is glutenvrij heeeeeel goed te doen. Er zijn namelijk wel een miljard restaurants. Keuze genoeg. En direct na de hamburger als nationale snack, komt de taco. En die zijn gemaakt van mais! De komende weken heb ik genoeg verhalen om te schrijven. En dan heb ik het nog nieteens gehad over mijn nieuwe chocoladebrood dat zo lekker is.