vrijdag 31 december 2010

Terugblikken

Het einde van het jaar. Je gaat toch terugblikken. Ik las nog eens mijn eigen blog. Was verbaasd over de eerste stukjes die ik schreef. Ik las maart. Daar had ik me toch een productief weekend! Ik heb mezelf geïnspireerd :D



En dus staan er nu bonen in de week. En ben ik hennepmelk aan het maken.



Deze boerenkool wordt boerenkoolchips...

En ik ga cashewnotenijs maken, amandelmelk en wow die rauwe crackers zien er goed uit!
De crackers die ik toen maakte zijn trouwens niet helemaal januari, nu zou ik ze maken met ui en de noten die ik nog in de voorraad heb. Maar ik ga zeker weer aan de slag. Op naar een gezonde start van 2011.

Ik wens iedereen een gezond en geïnspireerd nieuw jaar!

donderdag 30 december 2010

Clean Eating



Ik kan geen Allerhande meer zien. Of Delicious of het december nummer van elk ander eetblad. Ik heb genoeg van de overdaad. Bij ons bezoek aan AH van eergister, was al het kersteten in de aanbieding. Groot vlees, bonbons, kerstkransjes, chocoladekerstmannetjes.... ik kon het makkelijk links laten liggen. Ik heb namelijk een januari-gevoel.

En daarom was ik ook zo blij met de nieuwe Clean Eating die ik vorige week in Amsterdam kocht (bij de American Book Center, mijn favorietste boekwinkel in Amsterdam). Het is namelijk een januarinummer. Met budget-eten. En stoofpotten. En seizoensgroenten.

Clean Eating is zowiezo een fijn blad. Veel is glutenvrij, ze maken alles vanaf het begin (dus geen mayo, maar zelfgemaakte saus). En alles is low-fat. Zelf doe ik daar niet veel aan, maar het is leuk om te lezen dat er een land bestaat waar je dat kunt kopen. Bijvoorbeeld non-fat greek-style yoghurt. En low-fat feta. En part-skim mozarella.

Wij eten bijna geen zuivel, maar ik weet ook dat er geweldige alternatieven zijn die niet op soya zijn gebaseerd. Zoals daiya cheese. Dat mogen ze hier ook wel gaan verkopen :)

woensdag 29 december 2010

Bijna januari-gevoel

Ja, het is nog niet zover. Maar het begint te komen. Het januari-gevoel. Ik krijg trek in gezonde dingen. In simpele dingen. Eenpansgerechten. Vegetarisch. Ik heb zin om goedkoop boodschappen te doen en bij het biologische kraampje op de markt groenten uit het seizoen te kopen. Kom maar door met die pompoen, pastinaken en kool.

Vandaag maakte ik alvast een pompoen klaar. In stukken gesneden, bestrooid met olijfolie, zout en peper. Een ui in grove stukken erbij, een paar tenen knoflook. En dan een half uur in de oven op 200 graden. Lekker! We aten er risotto bij en braadworstjes omdat de kinderen daar zo dol op zijn. Het is tenslotte nog december :)



Dat januari gevoel, dat je niets wilt weggooien, maar alle restjes wilt opeten, dat is toch leuk. En daarom heb ik de pompoenpitten niet weggegooid, maar goed gewassen. Heel goed gewassen en alle oranje stukjes eraf gefrunnikt.



Daarna met een handdoek afgedroogd, mooie schone pitjes heb je dan. (In januari is ook alles Schoon en Ruim.)
Die schone pitjes heb ik besprenkeld met olijfolie, peper, zout en paprikapoeder. En dat gaat in de droger (dehydrator).



En dan zou het na een paar uur heerlijk moeten zijn. Ik heb er nu al zin in.

dinsdag 28 december 2010

2 stuks fruit per dag?


Eh. Wij deden net boodschappen. En we hebben 'wat fruit' gekocht. Bij het uitpakken telde ik:
2 kilo appels
plus een kilo voor appeltaart
ruim 1 kg peren
500 gram druiven
bijna 2 kg bananen
1 grote mango
1 ananas
2 kg handsinaasappels
3 citroenen
een doosje granaatappelpitjes
1 lychee
een zak cranberries
en er liggen nog 5 mandarijnen in de fruitmand.

Als ik snel tel kom ik op een kilo of 11. Ahem.

En dat kwam allemaal omdat ik trek had in fruit. En de meiden ook (manlief was even koffie halen, dus het fruitfestijn is aan hem voorbij gegaan. We waren allemaal samen aan het boodschappen doen, zo gezellig!). En dan heb ik nog het sharonfruit niet meegenomen dat me aankeek, zelfs een kokosnoot liet ik liggen en ik heb bovendien mijn oudste kunnen overtuigen dat we geen frambozen nodig hadden. (Die hebben we namelijk in de vriezer. Net als aardbeien, blauwe bessen, bramen en kersen).
Ik denk dat we met gemak fruitariërs zouden kunnen worden :D

zaterdag 25 december 2010

Kweeperen



Mijn ouders hebben een volkstuin. Met een kweeperenboom. Een kweepeer is oude soort peer. Vergelijkbaar met een stoofpeer. Niet rauw te eten. Mijn moeder maakt er meestal gelei van. Ik las een recept voor cake met kweeperen en wist meteen dat ik dit ging maken.
De kweeperen kun je verrassend lang bewaren :D (Ik denk dat ik ze al bijna twee maanden in huis had, tot ik maandag eindelijk aan de slag ermee ging.)
Ik heb het recept voor de cake aangepast, zuivel-, ei- en glutenvrij gemaakt.

Kweeperencake met pistachenoten en kardemom

* 500 gram kweeperen
* 2 eetlepels suiker
* 125 gram zachte margarine
* 175 gram oerzoet
* 200 gram glutenvrije meelmix
* ½ theelepel zout
* snufje gemalen kardemomzaad
* het merg van 1 vanillestokje
* 100 gram pistachenoten, fijngemalen

Schil de kweeperen, snij ze in kwarten, verwijder de klokhuizen en snij ze dan in blokjes. Doe de kweepeer in een pan met de suiker en zoveel water dat de blokjes net onder staan. Breng aan de kook en laat afgedekt 45 minuten koken. Controleer af en toe of het niet droog kookt, voeg eventueel wat extra water toe. Laat afkoelen en pureer in de keukenmachine of met de staafmixer.
Verwarm de oven voor op 175 C. Beboter een cakevorm. Klop de margarine en suiker met een mixer romig. Meng de kweepeerpuree erdoor, bakmix, zout en kardemom, de vanille, en tenslotte de pistachenoten. Schep het beslag in de vorm en bak 60 minuten.



De cake is een beetje nat, maar heerlijk!

vrijdag 24 december 2010

Rijstcake



Een foto uit New York. Dit is heel amerikaans. Rijstcake. Een soort rijstwafel, maar dan heel erg lekker. Op het internet heb ik er tientallen recepten van gezien. Met en zonder marshmellows, soms met boter, altijd met honing.

Ik heb ze geprobeerd te maken. Maar ik kon nergens biologische glutenvrije rice crispies vinden. Zelfs gewone rice krispies hebben ze niet in de webwinkel van AH. Alleen choco pops. Ze werden redelijk lekker, maar in de Choco Pops zitten zoveel toevoegingen... Dus nu zoek ik naar naturel. En liefst biologisch.

Iemand een idee?

donderdag 23 december 2010

Garbo brood

Mijn lofzang op Deen houdt niet op. De Deen is een blijvertje :D
Ik bak altijd zelf brood. Alleen soms, tja dan zijn de kinderen ziek en moet je werken, en is het rennen en kom je nergens aan toe. En dan gebruik je kant en klaar brood.



Bij de AH webwinkel kocht ik dan Special brood. Dit raad ik iedereen af. Het is echt zo vies... dat ik ervan moest kokhalzen.
Ik heb een tijdje Schar achter de hand gehad, maar in hun rustico zit soja en daar krijgen de meiden toch eczeem van. Dus die weer afgeschaft. En nu heb ik dus Garbo. Verkrijgbaar bij Deen.



Garbo hebben zij in wit (toast) en bruin (sport) en beiden zijn best lekker. Zonder ei of soja. Het enige nadeel aan Deen is dat het zover fietsen is :) met deze sneeuw geen pretje. Gelukkig hebben we een bakfiets. Wij vallen niet om!

woensdag 22 december 2010

Lustice


Een nieuw product op de markt! Een artikel in het NHD wees me erop. Een vleesvervanger. Zonder ei (zoals in quorn). Zonder melkproducten (zoals in valess). Zonder soja (zoals in alle anderen). Alleen maar lupine, zeewier (zo gezond!) en water. En zomaar verkrijgbaar bij de Deen.
Ik heb al eerder geblogd over de Deen. Alleen maar voordelen daar. Dus ik ging met Marloes niet alleen naar de Lidl, maar ook naar de Deen.
Lustice. Het klinkt niet lekker. Het ziet er ook niet zo lekker uit. Beetje gemalen kip. Ik kocht gelijk 2 pakken van 400 gram :D
Ik moest dit proberen. Het ligt in de diepvries, voor als jij het ook wilt proberen.
De smaak?? Mwah. Roerbakken met kool en kruiden was geen aanrader. De kinderen pikten het er meteen uit. Het smaakt een beetje melig. Ik bedacht dat meer saus een betere optie zou zijn. Dus ik heb het eergister weer klaargemaakt. Verdronken in de tikka masala saus. Met extra kokosmelk. Meer saus gaf meer smaak. Maar nog zit er binnenin iets meligs, en nog steeds werd er door mijn meiden omheen gegeten. Jammer.
Ik keek hier zo naar uit. Ik geef het niet op. Ik heb nog een beetje over. Ik wil Lustice marineren. Iemand anders tips?

dinsdag 21 december 2010

Portabella


Laatst ging ik weer met Stoere Marloes boodschappen doen. Bij de Lidl. Dat is eigenlijk vet leuk.
Ik ga vaak naar de Natuurwinkel voor mijn biologische boodschappen. Maar wij deden samen een soort zoektocht. Naar biologische en fairtrade producten bij Andere Winkels.
Bij de Lidl hadden ze eigenlijk best veel. Onder andere portabellas. En omdat Marloes niet wist hoe ze die lekker klaarmaakt, bij deze het recept.
Neem een portabella per persoon. Warm je oven op naar 175 graden. Knijp een teentje knoflook per portablla uit in een heel flinke scheut olijfolie. Minstens 3 eetlepels per paddestoel. Meng er zout door. Smeer de bolle kant van de portabella in, leg op een bakplaat en giet de rest van de olie over de andere kant. Een kwartiertje denkik, in de oven. En daarna smullen!

maandag 20 december 2010

Olie

Dit blogbericht gaat over chocoladecakejes.



Mijn oudste is 4 en had dit jaar voor het eerst een kerstdiner op school. Aan de deur van de klas hing een intekenlijst. Alle ouders maakten iets lekkers... maar de meesten iets met gluten of eieren. Dus juf zegt: maak jij gewoon iets voor Daisy. Iets wat de andere ouders maken, dat ze mee kan eten.
En dus ging ik aan de slag. Ik maakte poffertjes, kerstkransjes, huzarensalade, saucijsenbroodjes en samen met de kinderen chocoladecakejes. (Snap je nu waarom ik geen tijd had om te bloggen? :)



Ik gebruikte een recept uit mijn Babycakes boek. Ik kwam een beetje in problemen omdat ik niet alle ingrediënten kan krijgen. Maar ik heb wat geïmproviseerd zoals gewoonlijk.
Garbanzo-fava bean flour gebruiken ze. Iets met kikkererwten en witte bonen. Tja. Dat verving ik door een mix van rijstmeel en maismeel met tapioca. Ze gebruiken ook coconut oil. Kokosolie heb ik wel, maar dat is hard, het zit in een pot. Onmogelijk om daar een afgemeten cup uit te krijgen. In de VS verkopen ze het vast ook vloeibaar. Ik gebruikte saffloerolie. Ik had ergens gelezen dat dit een zeer goede olie is om mee te bakken.

Mijn oudste was niet blij dat er olie bij ging. Olie kent ze uit Barbapapa. Olie is zwarte stinkende troep. Dat hoort niet in taartjes. Ik legde uit dat je verschillende soorten olie hebt. En dat dit olie om te bakken is. Ze was niet overtuigd.

Het feit dat het bruine taartjes zijn hielp niet echt. En dus werden de taartjes nieteens geproefd.




En zit ik met een vriezer vol taartjes. 18 taartjes. Per drie in een doosje.



Op een sneeuwerige avond als deze, smaken ze pappa en mamma wel. Iets naar olie, dat zeker. De saffloerolie koop ik niet meer. Volgende keer neem ik de moeite om kokosolie te smelten. En luister ik beter naar mijn dochter.

Overigens heeft pappa ook de poffertjes met smaak gegeten. Dochterlief at op de feestavond kerstkransjes, geweldige huzarensalade en het recept van het jaar: saucijsenbroodjes!

maandag 1 november 2010

Deen



De Deen zit in de Mare, het vernieuwde winkelcentrum waar ik het gister over had. Ik was er nog nooit geweest. Maar de Deen is ok. Ik had gehoord dat ze er glutenvrije pasta verkopen die heel betaalbaar is. En dat is heel fijn natuurlijk. Want al die glutenvrije en biologische dingen die ik wel koop zijn erg duur. (Bijvoorbeeld de WASA crackers, 4,39 per pak!!!!!)
Maar goed, de Deen dus. In het begin viel het me tegen. Weinig biologisch vlees (heel weinig), maar wel bio kipfilet voor op brood, wat ik nog niet bij AH of SdB had gezien. Erg leuk waren de aanbiedingen op de Fairtrade producten, omdat het Fairtrade week was. Ik heb lekkere dingen gekocht met 25% korting. En natuurlijk de Sam Mills pasta.



Voor maar 1,59 per zak, wat echt een koopje is. Jammer dat het mais is en geen volkoren rijstpasta, maar je kunt niet alles hebben. Voor de verantwoorde dagen heb ik Tinkyada pasta (Tuinen, 3,90 per 450 gram).
Het glutenvrije schap was klein. Heel Klein. Daar hoef ik echt niet voor naar de Deen terug. Maar toen vond ik Leev.



Leev is zo leuk! Een nieuw bio Nederlands merk. Met bijvoorbeeld thee. Schattige pakjes thee. Ik heb er gelijk drie gekocht. Die groene Earl Grey is echt lekker!!! En ze hebben nootjes. Geweldige zakjes met notenmix. Daar kocht ik er bijna drie van, maar heb met de grootste zelfbeheersing er eentje terug gelegd, het is namelijk niet zo goedkoop als de pasta van Sam. Maar veel leuker en bio. Ik ben fan van Leev geworden. En daar ga ik wel terug voor naar de Deen.

zondag 31 oktober 2010

Bruno



Ik had er al goede berichten over gehoord: de mayonaise van Bruno Fischer. In Duitsland verkrijgbaar. Daar heb je in Alkmaar niet zoveel aan. Ik mis mayo. Heel erg. Zo erg, dat ik het plan had opgevat om in de kerstvakantie naar Duitsland te gaan om daar te winkelen. Iedereen winkelt in Duitsland. Alle glutenvrijen in elk geval.
Maar toen.... was ik in De Mare, het vernieuwde winkelcentrum in onze mooie stad, bij de Estafette. Een kleine schattige bio winkel. En daar stond ie gewoon in het schap. Bruno. 2 euro per pot. Ik heb hem natuurlijk meteen gekocht. En drie dagen niet open durven maken. Stel je voor dat het niet lekker is. Maar ik kon er niet omheen.
Vandaag aten we patat. Mét mayonaise, voor het eerst in een half jaar. En het was helemaal prima. Ja, het was van echt te onderscheiden, beetje zuur, beetje minder romig. Maar helemaal prima om te eten als je mayo heel erg mist. En dan is zo'n potje wel heel erg klein. Met vier genietenden is hij al bijna leeg. Nu moet ik snel weer naar de Estafette, bijna een half uur fietsen. Maar dat is toch minder ver dan Duitsland....

Van de website:

ohne Ei, nur 50 % Fett

Eine Mayonnaise, die gleich durch mehrere Vorteile besticht: Sie ist ohne Ei zubereitet, enthält nur 50% Fett und ist – wie alle Bruno Fischer Produkte – in bester Bio-Qualität hergestellt. Fein abgeschmeckt ist sie besonders lecker und würzig und für die verschiedensten Gerichte optimal geeignet – vom köstlichen Salat-Dressing über herzhafte Brotaufstriche bis hin zur Verfeinerung oder Dekoration kalter Buffets.

donderdag 28 oktober 2010

Pure Food & Wine



We logeerden in NY bij de liefste mensen die je je maar als gastheer kunt wensen. En toen ik vertelde dat ik graag bij Pure Food & Wine wilde eten, en dat het in de buurt was, werd gelijk een reservering gemaakt. Verrassing!
Ik wilde er graag eten omdat het een Raw Food restaurant is. Raw Food heeft mijn interesse, omdat het mega-gezond is. Het is alleen heel veel werk om te maken! Ik heb een aantal kookboeken gekocht het afgelopen jaar, de meeste zijn over raw food.



Dit is het boek van Sarma, de eigenaresse van Pure Food & Wine. Prachtige foto's, mooie recepten, alles duurt een dag of 2 om te maken. En daarom wilde ik graag in haar restaurant eten. Om te proeven hoe dat smaakt. Al die liefde, tijd en aandacht.

Het viel niet tegen! Als hoofdgerecht aten we kaas. Gemaakt van notenmelk. Lekker! Ons hoofdgericht was: 3 mini-pizza's met toppings van tomaten, gemarineerde champignons en rucola.



Elk van die mini pizza's had een bodem van gedroogde noten en granen. Niet verhit boven de 40 graden. Vol gezonde vitamines en mineralen.



Als gezond eten zo makkelijk is, doe je het elke dag. Ik zou best zo'n restaurant in de buurt willen hebben. En een budget om er heel regelmatig te eten :)

Maisbrood


Via Choosing Raw kwam ik op de site van de Post Punk Kitchen, met een recept voor Vegan maisbrood. Klinkt lekker, makkelijk, snel te maken en dus heb ik het vanavond in elkaar gezet, terwijl op het vuur een pannetje suddervlees met pompoen stond te stoven.
Inderdaad snel, makkelijk, lekker! Even mengen, een half uurtje in de oven in een appeltaartvorm en smullen maar.

Het recept:
2 cups maismeel
1 cup rijstmeel
2 teaspoon baking powder
1/3 cup canola oil (ik denk dat olijfolie ook lekker zou zijn)
2 tablespoons maple syrup (ik verving door agave siroop)
2 cups soymilk (ik had rijstemelk)
2 teaspoons apple cider vinegar (balsamico gebruikt)
1/2 teaspoon salt

Directions:

Preheat oven to 175 graden , vet een appeltaartvorm in. Meng de droge ingredienten, en daarna de natte erbij, and mix together using a large wooden spoon or a firm spatula. Pour batter into the prepared baking pan and bake 30-35 minutes, until a toothpick inserted into the center comes out clean. Slice into 8 punten and serve warm or store in an airtight container.




Omdat het recept in cups is beschreven, hoef je nieteens de weegschaal te pakken. Ik heb een aantal dingen vervangen (kun je zo goed zien) maar al met al een lekker recept. Ik at het met Marokkaans rundvlees met pompoen. De broodjes zelf zijn lekker met een scheutje rode loempiasaus erop.

Voor deze stoofpot heb ik eerst suddervlees drie uur opgezet, daarna een halve pompoen in stukjes toegevoegd. Dit is MegaMindy (Daisy:) met haar eigen pompoen. Oma heeft een volkstuin en die heeft haar naam in de pompoen gekrast, lief he?



Lizzy laat zien hoe je een pompoen uit moet hollen. En daarna in stukjes snijden en met schil en al gebruiken...

woensdag 27 oktober 2010

New York


We hebben zo goed gegeten in NY! Wow. We aten bij Pure Food & Wine, Caravan of Dreams, Rockaway Taco, Café Collette, Think! coffee, een Japans boeddistisch restaurant, een Thais restaurant e en op het vliegveld. We aten uit voor lunch én diner, heel bijzonder voor ons. Meestal gaan we eens per maand ergens lunchen, dan kunnen de meiden mee. En dan eten we een broodje bij Bagens&Beans, want die hebben glutenvrije bagels. Of we eten een salade. Maar zulke goede salades en glutenvrije cakes hebben we nog nooit gegeten. Voor het eten moeten we echt een keer terug!
Het is alweer een maand geleden dat we er waren, en het is leuk om de foto's terug te zien. Alle restaurants verdienen hun eigen verhaal. De komende dagen zal ik erover schrijven.

dinsdag 26 oktober 2010

Verjaardagstaarten


Zoals ik gister al schreef, werd onze oudste prinses onlangs 4. Ze had mijn Babycakes boek gelezen en drie verschillende taarten uitgezocht. En omdat ik een softie van een moeder ben, bakte ik, met koorts, verdeeld over twee dagen, drie taarten. Allemaal glutenvrij, want dan kun je als prinses gewoon alle taarten eten.
We hadden een appeltaart, een twee lagen aardbeientaart en cupcakes met roze frosting.
Ik heb nergens foto's van. Waarschijnlijk vanwege de griep.Ik kan me ook niet herinneren dat ik taart heb gegeten. Maar de prinses heeft genoten. Drie taarten was wel een beetje veel. We hadden over. Vast omdat ik geen taart op heb, want ik kan op zo'n dag toch wel alles proberen. Maar goed, volgende keer bak ik gewoon weer drie taarten. Omdat we daar toch wel blij van worden.

De frosting van de babycakes is interessant. Normaal gesproken maak je dat door een bus poedersuiker te mengen met water en kleurstof. In dit boek gebruiken ze zo min mogelijk suiker, dus ik was heel benieuwd. Heel slim: ze gebruiken poedermelk. In dit geval poedersojamelk. Ik kon alleen maar aan babymelk denken. Ik heb daarom bij deze taart voor koffiemelkpoeder gekozen. Ik weet het, ook niet heel verantwoord, maar ik moest het proberen. Het ging niet helemaal volgens plan, maar toch enigszins naar tevredenheid. Ik gebruikte veel meer melk voor het aantal rijstmelk wat ik erbij deed. Komt misschien door de roze kleur, die maakte ik door geblende frambozensap toe te voegen.
Prinses Lillyfee versiering erop, van Oetker, vier kaarsjes erin, en klaar is uw verjaardagstaart.

maandag 25 oktober 2010

Babycakes


Bij die grote boekhandel, Barnes en Nobel, hadden ze een heel schap glutenvrij. Vier hele planken vol met gezonde en minder gezonde glutenvrije kookboeken. Hemels. Met het oog op de aankomende prinsessenverjaardag van mijn oudste dochter (ze werd 4) kocht ik het boek Babycakes. Het ziet er zoooooooo mooi uit. Om te kwijlen.
Glutenvrij, Vegan (dus ook melk- en eivrij), suikervrij, wat wil je nog meer. Op de laatste dag las ik op de achterkant dat NewYork een Babycakes theehuis rijk is. Helaas te laat om daar nog langs te gaan. Volgende keer beter.

zondag 24 oktober 2010

Lucy's


In New York waren we bij een GROTE boekwinkel. Zo eentje met vier verdiepingen en een cafetaria. Dat leek een beetje op de coffeeshop bij de Hema. Het zoeken van boeken eventjes beu, zoveel keus, zoveel moois, tijd voor een bakkie. En dan kijken die taartjes je zo aan. Maar we waren stoer. Wij zijn stoerder dan vallen voor taartjes die niet goed voor ons zijn. Maar daar bij de kassa: de schattigste pakjes met koekjes die ik ooit gezien heb. Glutenvrij, eivrij en melkvrij. Lucy's koekjes, per 4 verpakt zodat je echt lekker koekjes kunt dooreten! Dit willen wij iedere Hema en V&D en Bagels&Beans, nouja elke gezellige koffietent aanraden. Verkoop deze schattig verpakte (veel te zoete :) heerlijke koekjes!

woensdag 6 oktober 2010

Griep!

Tjonge, het zit niet mee in blogland. Eerst ben ik druk met een nieuwe baan, dan ga ik bijna een week weg en vervolgens heb ik griep. Al veel te lang geen berichten. Het enige dat ik nu kan vertellen is dat afgelopen maandag, toen ik echt niet aan eten moest denken, ik mijn buik blij heb gemaakt met een smoothie.
Frambozen, bananen, mango, sinaasappelsap, een halve citroen, vier dadels. Even in de blender en volgooien met vitaminen! Het beste idee van de dag.
Dinsdag kreeg ik al weer trek in iets meer en toen kreeg ik van mijn man een heerlijke cereal: rijstemelk met newyorkse raw buckwheat granola (een soort muesli van boekweit) en een banaan in stukjes en lekker aardbeien erdoor.
Vandaag is het alweer woensdag. Een boterham klinkt nog steeds niet lekker. Maar ik ga het zo toch echt proberen. Met amandelpasta en misschien nog hagelslag.

vrijdag 1 oktober 2010

Wow! New York was intens! Ik ben dinsdagmiddag terug gekomen, en nu denk ik nog steeds in het engels. Alicia Keys is constant op de radio in mijn hoofd. Vrij irritant, want ze zingt steeds het refrein J NY is glutenvrij heeeeeel goed te doen. Er zijn namelijk wel een miljard restaurants. Keuze genoeg. En direct na de hamburger als nationale snack, komt de taco. En die zijn gemaakt van mais! De komende weken heb ik genoeg verhalen om te schrijven. En dan heb ik het nog nieteens gehad over mijn nieuwe chocoladebrood dat zo lekker is.

donderdag 23 september 2010

Vies!

Nu ik werk, heb ik vaker oppas aan huis. En toen zij tussen de middag met de kinderen het brood wilden opeten, bleek dat nog bevroren, dus het ging in de magnetron. En met die gedachte zag ik die avond mijn magnetron met andere ogen. Die van opa en oma.
Vies.
Heel vies.



Ik weet niet hoe het kan dat ik het niet gezien heb. Ik bak drie keer in de week brood met mijn combi. Zelfs ik doe soms dingen in de magnetron. En dat op zo'n vieze onderplaat.



Ik had er geen rust van. Ging het ding met schuurmiddel en schuurspons te lijf. Geen resultaat natuurlijk. Het vies zat er al te lang op. Het heeft een nachtje staan weken. Het is in de extra warme vaatwasser geweest. Niets hielp.
En dus ging ik het vies met een moordwapen te lijf. Een aardappelschilmesje.



Na een half uur had ik bijna rsi. En een bijna schone plaat. Nog eens schuurmiddel en schuurspons. Ja, ik durf hem nu weer in de oven te zetten. En ik durf weer brood uit de vriezer te halen. En ik beloof beterschap.

woensdag 22 september 2010

New York

Inmiddels is het bijna half elf als ik dit bericht typ. Ik heb er maar een portje bij genomen. Mijn man is op een verjaardag. Ik zit moederziel alleen te bloggen. De enige reden dat ik blij ben is dat ik naar New York ga. Als jullie dit lezen, op woendag, ga ik morgen al!

Mijn man is grappig. Hij surft. Hij tekent leuke poppetjes. Hij houdt, net als ik van het milieu. Een man uit New York bedacht dat het vet zou zijn als we een film zouden maken over mijn man. Een film van 7 minuten is het geworden. Monsterboards.

De film gaat vertoond worden op het New York surf film festival. En daar gaan we hem kijken. Ik ga mijn man op het witte doek zien. Hoe cool is dat?

Ik wil zo graag naar de Wholefoods! Dat is de amerikaanse Natuurwinkel. En ik wil al die dingen kopen waar ik over heb gelezen maar hier niet kan kopen.



Sorghum
Chocolade chips
Guiltless Gourmet Taco chips
Mais tortilla's
en nog veeeeel meer.

Iemand nog tips?

dinsdag 21 september 2010

Smaakmakend!

In de Natuurwinkel kom ik bijna elke week. Ik neem altijd de Smaakmakend mee.
In het herfstnummer staat een stukje over courgette. Ze zijn in seizoen. Ik had er drie van de volkstuin van mijn oudrs. Twee gingen er in brood. Dat was niet elke keer een succes. Eentje werd smaakmakend.



Ik ben dol op liflafjes. Of hoe het het: ik vind het erg fijn als mijn tafel vol kleine gerechtjes staat. Hier zie je een courgettetaart, hummus met wortel en bleekselderij en garnalen met knoflooksaus. Die zie je volgende maand nog eens terug.



Dat is er dus gebeurd met de kikkerewten. Ze werden hummus. Ik heb de hele zak gekookd, in vijf porties verdeeld. Eentje ging in de hummus, een andere door de roerbak. De andere drie zitten in de vriezer. Handig!



Ik heb het recept voor de courgettetaart, dat op de website staat, glutenvrij en eivrij gemaakt.

Smaakmakende glutenvrije courgettetaart

Rasp 400 g courgette grof. Roer in een kom 1 cupje appelmoes met 4 eetlepels tomatentapenade los en meng er de courgette en 100 ml Griekse yoghurt door. Meng 125 gram wit rijstmeel en 125 gram tapiocameel met 3 theelepels bakpoeder, 1 theelepel zout en 1 theelepel chilipoeder. Maak een kuiltje in het midden en roer het courgettemengsel er met een vork door. Vul een ingevette taartvorm (20 cm) met dit beslag en bak de taart in een op 200 °C voorverwarmde oven in 35 minuten gaar.



Ziet er lekker uit he?

maandag 20 september 2010

Dancing in the kitchen

Gluten Free Girl heeft een leuk glutenvrij blog. Ze heeft een chef ontmoet, zijn getrouwd en hebben een dochter. Daarnaast vonden ze tijd om een glutenvrij kookboek te schrijven. Ik mocht een aantal van hun recepten proberen. Over de hele wereld hebben mensen hun recepten geprobeerd met als titel Dancing in the Kitchen en er foto's van gemaakt en vandaag worden ze allemaal gepost. Wat een leuk initiatief!
Ik heb drie recepten gekregen waarvan ik er helaas nog maar een heb kunnen maken. Sorry Shauna! De andere twee ga ik zeker uitproberen en de foto's zul je hier ook op het blog zien.
De recepten in het boek zijn heel eenvoudig en de foto's erbij zien er heerlijk uit. Ik ben dan ook heel benieuwd naar het boek dat ik via Amazon heb besteld en dat NU onderweg naar me is.



Dit zijn de garnalen met knoflook-amandelsaus. Kinderlijk eenvoudig om te maken. Vingerlikkend lekker om te eten. De garnalen zijn op, de saus nog niet, maar dat komt nog wel!

zondag 19 september 2010

Pompoensoep met chorizo en sprouty

Mijn ouders hebben een volkstuin. Dit jaar hebben ze pompoenen geplant en in de pompoen de naam van mijn dochters gekrast. Lief!
De heel persoonlijke pompoen van mijn oudste werd heerlijke soep. Ze is dol op pompoensoep en dol op chorizo en heeft haar hele bord leeg gegeten!!!!



Ik was in de natuurwinkel toen ik acuut trek kreeg in kikkererwten. Ik kocht een zak, en omdat ik wist dat die een nacht moeten weken en zo'n beetje een dag moeten koken, kocht ik ook sprouty. Een mix van gekiemde gezonde dingen, onder andere kikkererwten.



Deze sprouty was in de aanbieding omdat de datum bijna was bereikt. Gekiemde dingen leven in principe, dus ik dacht dat die houdbaarheidsdatum er niet toe deed.
Helaas wel.
Iets te lang gespruite kikkererwten worden een beetje bitter. Dat merkten we pas toen ze al in de soep zaten. Note to self: verse sprouty kopen. Of zelf maken. Heel makkelijk!!!!!!

Morgen hoor je wat ik met de gedroogde kikkererwten deed.



De soep was zalig. Ik had hem lekker makkelijk gemaakt. Een halve grote pompoen, niet geschild, in stukken gesneden en met wat wortels (in stukken gesneden) in de pan gedaan. Twee bouillonblokjes erbij, een halve liter water, een knoflookteen en wat gember en sudderen maar. Na een half uur de staafmixer erop en de in stukjes chorizo erbij. Ik had een heel worstje (zo'n 200 gram) van de groene slager.



De kleine prinsessen aten de soep zonder sprouty. Zie je de mooie sterren en glitters? Het is haar mooiste bord en moest per sé op de foto. Schattig!

zaterdag 18 september 2010

Nieuwe baan

Het werd wel weer eens tijd voor een bericht. Stoere Moeder heeft een nieuwe baan. Erg leuk. Maar de rest is zo druk geworden. Het bloggen schiet erbij in. En nu de afwas, die staat nog op het aanrecht. Doen we straks wel. Ik ga een stuk later naar bed daardoor :D
Dat is even wennen.



Ook in het ritme komen is wennen. Wat nemen we mee naar het werk. Een ontbijtkoekbroodje voor in de trein. Twee boterhammen met kaas voor de lunch. Een appel voor de gezondheid. En een fruitus reep voor de middag.
Fruitus koop je bij de natuurwinkel en AH XL (niet via Albert.nl. Die zijn nog nauwelijks glutenvrij. Zal ik daar eens over klagen?). Zonder suiker, met rozijntjes en haver. Dat kan ik gewoon eten. Ze kosten bijna een euro per stuk. Soms vind ik dat duur. Maar de Eat Natural repen, die NOG lekkerder zijn, kosten 1,65 per stuk. Dat vind ik dus helemaal duur.

Ik las laatst een blog met een stukje over de allerlekkerste gezondste chocoladerepen voor tussendoor. Die waren 8 dollar per stuk. 8! dollar. Ik kan me niet voorstellen dat je die koopt. Zij had ze ook niet gekocht, maar toegestuurd gekregen. Om te proeven en er een stukje over te schrijven. Ze was laaiend enthousiast. Kan ik me voorstellen. Zou ik ook zijn.
Dus: als er een fabrikant is die me gratis gezonde glutenvrije repen zonder suiker voor tussendoor wil laten testen. Ik houd me aanbevolen! Schrijf ik er een lekker stukje over. Met foto.

woensdag 18 augustus 2010

Kokosnoot



Ik had een fruitpakket, en daarin zat een kokosnoot. Die heeft twee weken in de fruitmand liggen wachten tot mijn man hem open zou maken. Okee. misschien wel twee maanden. Totdat ik dit filmpje zag waarin Meghan Telpner heel grappig kokosnoten opent... door ze op de grond te gooien.

Dat kan ik ook! Maar ik gooi ze niet op de grond. Ik sla ze tegen de muur. Ik heb een speciale theedoek waar ik ze in doe...


En dan een flinke pets tegen de achtermuur van ons huis. Je kunt als je goed kijkt nog theedoek zien zitten....


Geeft niet. Het resultaat? Mjam. Heerlijke kokosnoot. Dat kan ik veel sneller zelf dus. De eerste kokosnoot was inmiddels al niet meer lekker. Maar er zijn er al redelijk wat gevolgd :D